4 سال وهفت ماهگی

سلام قند عسلا 

چهارسال و هفت ماهگی تون مباررررک 

دی ماه امسال هممممش شما مریض بودین و من و باباپیمان خیلی خیلی اذیت شدیم ، مریضی پشت مریضی ، تب چهل درجه ، بداخلاقی ، بیخوابی ، غذاهای مخصوص .......وااای که چه ماه بدی بود . خاطزه ی خوبی تو ایم ماه ندارم که بنویسم

شیرین زبونی ها :

پارسا : مامان ما کوچولو بودیم ما را قلاب میکردی ؟؟؟ منظورش قنداق بود  ازکجا شنیده؟؟

آریسا شب یلدا به شاینا گفت : شاینا لباسم را میدم بپوشی ولی رقص نداره ها فقط باهاش عکس بگیر 

پارسا : مامان فردا میریم مهدکودک

مامان : نه فردا تعطیله

پارسا: چرا؟

من : چون تولد حضرت محمده 

آریسا : عههههه ما هم میریم تولد ؟ خونه کیه ؟

من : 

پارسا : مامان کیک هم دارن ؟؟؟ همه میان ؟ هیوا و شاینا هم هستند 

من : ماااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا 

حالا چجوری توضیح بدم ؟؟؟؟

این عکس ها را خودم ازتون گرفتم 

وقتی تو خونه هستید باید یه جوری سرگرمتون کنم دیگه 

بینی هاتون را عمل کردین 

کلاس و همکلاسی های آریسا